Het eerste stukje onschuld is er vanaf. Jinthe heeft haar ‘ik heb net een appeltje gegeten-vingertje’ vol overgave in het konijnenhok gestoken. Het resultaat was een heel klein gehavend vingertje met een druppeltje bloed. Eerder die dag had ze in de keuken nog een smak gemaakt met als resultaat een bult naast d’r oog. Dat leverde 3 tranen op. Maar die hap in d’r vinger, het hield niet op. Steeds als ze bijna stil was en nog wat snikte zwelde het gehuil weer aan en stroomden de tranen. Ik heb het vol verbazing aanschouwd, zo lang heeft ze nog nooit gehuild. Tot ik me realiseerde dat het niet de pijn was, maar verbazing over zoveel onrecht. Je wilt een konijntje aaien en dan krijg je dit. Als laatste optie om haar te troosten besloot ik mijn konijn in haar bijzijn streng toe te spreken. Dat hielp. ‘Zullen we het konijntje nu even los laten?’ vroeg ik vrolijk. ‘Ja’, klonk het heel zachtjes. Een half uurtje later had ze het konijn weer al aaiend in het de rug gegrepen. #hernieuwdeonschuld#dreumesmoed#prachtig